به طور معمول مشعل ها همراه و متناسب با دیگ انتخاب می شوند و به میزان مصرف سوخت بر حسب لیتر در ساعت و كیلو گرم در ساعت یا گالن در ساعت مشخص می شوند.با داشتن قدرت حرارتی دیگ و ارزش حرارتی سوخت مایع , می توان نوع مشعل و میزان مصرف سوخت را انتخاب كرد .منتها چون مقداری حرارت سوخت از راه دود كش و تلفات دیگر به هدر می رود , در موقع محاسبه , راندمان مشعل را باید در نظر داشت. چون بیشتر گازوییل مصرف می شود می توان مصرف مشعل را از تقسیم قدرت حرارتی دیگ (QB) در حاصل ضرب ارزش حرارتی هر كیلو گازوییل ( حدود 10000 كیلو كالری ) در راندمان مشعل كه بین 6/. تا 85/. است را به دست آورد.چون وزن مخصوص گازوییل 8/. است , بنابراین به ازای هر لیتر حدود 8000 كیلو كالری حرارت تولید خواهد شد كه این مقدار BTU 32000 است.

اگر راندمان متوسط مشعل ها را 78/. انتخاب كنیم , به ازای هر لیتر گازوییل معادل BTU25000 حرارت تولید خواهد شد. كاتالوگ انتخاب مشعل در أخر این مبحث موجود می باشد.

با پیدایش سوخت های مایع و محسناتی كه نسبت به سوخت های جامد دارند, روز به روز در مشعل ها پیشرفت حاصل شده است و امروزه تقریبا در اكثر دیگ های حرارت مركزی و صنایع , سوخت مایع مصرف می شود و در نتجیه وجود مشعل ها ضروری است.
مشعل ها از لحاظ پودر كردن سوخت به سه نوع تقسیم می شوند:
1- فشاری
2- با فشار بخار یا فشار هوا
3- با فشار ضعیف هوا
در نوع فشاری , سوخت با فشار یك تلمبه به داخل دیگ پاشیده می شود و هوا نیز به طور طبیعی از اطراف نازل سوخت پاش وارد می شود.

 

در نوع دوم ,سوخت به وسیله فشار هوا یا بخار به داخل دیگ فرستاده می شود.در این مشعل جریان سوخت از منبع تا *****ك به علت وزن مایع است و گاهی با فشار پمپ ضعیف انجام می گیرد.

 

در این سیستم به علت فشار هوا و كمپرسور و یا فشار بخار , صدای نسبتا زیادی به وجود می آید كه از عیوب مشعل می باشد.
بالا خره نوع سوم ,كه بیشتر در دیگ های حرارت مركزی به كار برده می شود و كامل ترین نوع مشعل است و در دو نوع مشعل با فشار كم و مشعل با فشار زیاد ساخته می شوند.

 

1-مشعل با فشار كم:
این مشعل تشكیل شده است از یك الكترو موتور و یك وانتیلا تور و یك پمپ سوخت كه معمولا روی یك محور قرار دارند و با حركت الكترو موتور به كار می افتند. پمپ , سوخت را از منبع می گیرد و در داخل لوله مشعل كه در انتهای آن نازل قرار گرفته است , فشرده می كند و چون نازل دارای سوراخ های ریزی است , سوخت به صورت پودر به داخل كوره پاشیده می شود. وانتیلاتور نیز اكسیژن لازم را به وسیله هوای محیط از اطراف نازل داخل محفظه احتراق می رساند. در این حالت برای ایجاد شعله , احتیاج به یك جرقه است كه آن نیز از دو سر سیمی كه متصل به یك ترانسفور ماتور فشار قوی در حدود 12000 ولتی است , ایجاد می شود.

 

این جرقه ممكن است دایمی باشد كه در دیگ هایی كه محیط گرم كافی ندارند مورد احتیاج است . در این صورت ترانسفور ماتور باید دارای قدرت كار همیشگی باشد و یا ممكن است جرقه به طور متناوب باشد . یعنی در موقع شروع احتراق چند لحظه جرقه زده شود و پس از گرم شدن كوره , جرقه قطع شود .در این نوع مشعل ها وسایل دیگری مانند مانو متر و صافی روغن و شیر برقی )سولنویید ولو) نیز به كار برده می شود . شیر برقی به خصوص وقتی كه منبع سوخت بالا تر از مشعل با شد , حتما لازم است, چون ممكن است پمپ سوخت خوب آب بندی نباشد و هنگامی كه مشعل كار نمی كند , سوخت, قطره قطره وارد كوره و تبخیر شود كه در موقع روشن شدن مجدد تولید انفجار خواهد كرد . ولی با وجود شیر مربوطه چون به محض از كار افتادن موتور راه سوخت نیز بسته می شود . از دیگ محافظت كامل به عمل می آید.

پمپ های مشعل معمولا یك طبقه هستند و در بعضی موارد ممكن است دو طبقه باشند. در حالتی كه منبع سوخت پایین تر از مشعل باشد , وجود پمپ دو طبقه ضروری است . در این مشعل ها مقدار هوا و مقدار سوخت به وسیله دریچه تنظیم هوا و شیر تنظیم سوخت كه به ترتیب اطراف وانتیلاتور (بادرسان) و روی پمپ قرار دارند, كنترل می شود .

 

عمل راه افتادن و از كار افتادن مشعل به وسیله فرمان خود كاری مانند ترموستات دیگ و كنترل دود كه گاهی به جای آن سلول فتو الكتریك به كار می رود, انجام می گیرد.
2- مشعل با سوخت مایع سنگین:
این مشعل نیز مانند مشعل قبلی است , با این تفاوت كه به جای وانتیلاتور , یك دمنده به كار رفته و پمپ آن نیز مناسب با درجه غلظت مایع سوخت انتخاب شده است.
در موقع راه اندازی این مشعل قبلا شروع كار را به وسیله سیال گازی شكل یا سوخت سبك دیگری انجام می دهند كه در این صورت یك دستگاه راه انداز به آن اضافه خواهد شد.
به طور كلی هر نوع مشعل برای ظرفیت های مختلف ساخته شده است كه نسبت به ظرفیت حرارتی دیگ و انواع آن , می توان با تعویض نازل و تنظیم هوا از آن استفاده كرد. مثلا یك مشعل با ظرفیت 1 تا 5 و5 تا 10 لیتر ساخته شده است كه می توان با تغییر *****ك , مصرف آن را به حداكثر یا حداقل رساند .
مشعل گازی:
در این نوع مشعل, گاز بوسیله شیر خودكاری با فشار اولیه خود وارد دیگ می شود و با تركیب با هوایی كه همراه خود وارد كوره می كند , مشتعل می شود و در حدود 80% حرارت خود را به دیگ می دهد .
معمولا عمل ایجاد شعله به وسیله شمع خود كار انجام می گیرد .در مورد این مشعل ها وسایل محا فظتی پیش بینی می شود , به خصوص اینكه گاز بدون اشتعال وارد دیگ نشود . این عمل به وسیله یك كویل ترمو الكتریك كه نزدیك شعله شاهد(شمع) قرار دارد , كنترل می شود . به ترتیب كه با بودن شعله كویل گرم می شود و جریان ترمو الكتریك از آن عبور می كند و پس از اثر كردن روی شیر خود كار , آن را باز نگه می دارد. اما به محض اینكه شعله خاموش شد , جریان ترمو الكتریك از بین می رود و شیر بسته می شود و راه ورود گاز را به دیگ می بندد كه برای راه اندازی مجدد , باید شیر گاز را با دست باز كرد . این نوع مشعل نیز برای ظرفیت های مختلف ساخته شده و در دسترس است .
اصول سرویس و نگه داری مشعل گازی بدین قرار است:
1- تمیز كردن باد زن.
2- رگولاتور گاز و شیر ها.
3- بررسی اتصالات.

روش جوشکاری لوله و اتصالات آذین لوله:

عمق جوشکاری لوله را مطابق جدول زیر با مداد یا شابلن مخصوص مشخص کنید. (در صورتیكه از لوله‌های‌ تركیبی‌ (فلز و پلیمر) استفاده‌ می‌كنید،ابتدا توسط‌ رنده‌ مربوطه‌،ابتدای‌ لوله‌ را رنده نمایید)

برگرفته از استاندارد DVS2207

با توجه‌ به‌ سایز لوله‌ مورد نظر،قالب‌ مربوطه‌ را انتخاب‌ نموده‌ و به‌ وسیله پیچ‌ آلن‌ خور روی‌ صفحه‌ المنت‌ نصب و به وسیله ابزار مخصوص محکم‌ نمایید.

قالب‌ روی‌ صفحه‌ المنت‌ به گونه‌ای‌ باید نصب‌ شود كه‌ تماس‌ كامل‌ بین‌ صفحه‌ المنت‌ و قالب‌ به‌ وجود آید.
قالب های‌ بالاتر از سایز 40 میلیمتر را در قسمت‌ وسط‌ صفحه‌ المنت‌ نصب‌ نمایید.
جهت‌ نصب‌ قالب‌ روی‌ صفحه‌ المنت‌ به‌ هیچ وجه‌ از انبردست‌ یا هر وسیله‌ نامناسب‌ دیگر‌ استفاده ‌نشود.
قالب ها را با پارچه زبر خوب‌ تمیز نمایید.
درجه‌ دستگاه‌ را روی‌ 260 درجه‌ تنظیم‌ نموده‌ و سپس‌ دستگاه‌ را روشن‌ نمایید.
با توجه‌ به‌ درجه‌ حرارت‌ محیط‌ محل‌ كار و نوع‌ قالب‌ مورد استفاده،‌بین 10-30 دقیقه‌ طول‌ می‌كشد تا قالب ها به‌ گرمای‌ لازم‌ برسد.در این‌ هنگام‌ ترموستات‌ داخل‌ دستگاه‌ عمل‌ نموده‌ و چراغ‌ مربوط‌ به‌ ترموستات‌خاموش‌ می‌گردد.حال‌ دستگاه‌ آماده‌ به كارگیری‌ می‌باشد.
لوله‌ را از یك‌ طرف‌ و اتصال‌ را از طرف‌ دیگر بدون‌ هیچ گونه‌ چرخشی‌ و به‌ طور مستقیم‌ به‌ طرف‌ داخل‌ قالب‌ جوشكاری‌ فشار دهید.

تذکر:در صورت نیاز به تعویض صفحه نصب (یک صفحه نصب اضافه در جعبه موجود است) پیچ های آلن خور روی صفحه المنت را به وسیله آچار آلن موجود در جعبه باز کرده و روی صفحه المنت جدید نصب نمائید.
9- بر اساس‌ جدول‌ شماره ‌14 مدتی‌ جهت‌ گرم‌ شدن‌ صبر نموده‌ سپس‌ لوله‌ و اتصال‌ را به‌ سرعت‌ از داخل‌قالب‌ خارج‌ نموده‌ و فوراً بدون هیچ گونه چرخشی به‌ یكدیگر متصل‌ و دستهای‌ خود را مدتی‌ (مطابق‌ جدول‌ شماره‌ 18) جهت‌ زمان‌ لازم برای جوش خوردن ثابت‌ نگه‌ دارید.

توجه‌ داشته‌ باشید در هنگام‌ اتصال‌، لوله‌ را بیشتر از قسمتی‌ كه‌ با مداد تعیین‌ نموده‌اید داخل‌ اتصال‌ فشارندهید. زیرا این‌ عمل‌ سبب‌ كم‌ شدن‌ قطر و یا حتی‌ مسدود شدن‌ لوله‌ می‌شود. ضمناً در هنگام‌ اتصال‌ هیچگونه‌چرخشی‌ به‌ لوله‌ یا اتصال‌ ندهید.

برگرفته از استاندارد DVS2207

توجه‌: بر روی‌ كلیه لوله ها و‌ اتصالات‌ خط‌ هایی‌ تعبیه‌ شده‌ است‌ كه‌ از آنها جهت‌ سهولت‌ در انتخاب‌ زاویه‌ بین‌ دواتصال،‌می‌توانید استفاده‌ نمایید.

پس‌ از گذشت‌ زمان‌ مورد نیاز جهت‌ خنك‌ شدن‌ مطابق‌ جدول‌ شماره‌ 12،عمل‌ جوشكاری‌ كامل‌ شده‌است‌.
پس‌ از انجام‌ كار دستگاه‌ را خاموش‌ نموده‌ و صبر كنید تا سرد شود و هرگز از آب‌ جهت‌ سرد كردن‌ استفاده‌ نشود.
قالب ها و دستگاه‌ را كاملاً تمیز نمایید.زیرا ذرات‌ سوخته ‌شده‌ موجب‌ جوشكاری‌ ناقص‌ خواهند شد.

1

2

3

4

5

وقتی ساختمان جدیدی طراحی می شود به ندرت پیش می آید که طراح تاسیسات برای طراحی و ترسیم نقشه های موتور خانه اطلاعات کافی در اختیار داشته باشد.بنابراین اغلب برای تخمین فضای مورد نیاز موتورخانه و چیدن دستگاه های مختلف در این فضا از برآوردهای سرانگشتی استفاده می شود.نوع سیستم تاسیساتی مورد استفاده ،شکل وترکیب ساختمان،وچندین پارامتر دیگر در برآورد فضای لازم برای موتورخانه دخیلند.

طرح نهایی معمولا با میان گیری بین آنچه مهندس تاسیسات می خواهد وآنچه مهندس معمار راضی به تامین آن است،حاصل می شود.گرچه ساختمانها از نظر طرح متفاوتند،اما تعیین مساحت لازم برای موتور خانه برپایه اصولی انجام می گیرد که برای بیشتر ساختمانها قابل اجراست.این مساحت را اغلب می توان برحسب درصدی از مساحت کل کف ساختمان بیان کرد.

-فضای لازم برای دستگاه های مکانیکی و الکتریکی(موتورخانه)

فضای کل مورد نیاز برای نصب دستگاه ها و تجهیزات مکانیکی و الکتریکی(موتورخانه) بین4تا9 درصد مساحت زیربنای ساختمان است که برای اغلب ساختمانها بین6 تا 9 درصد می باشد.

از دیدگاه مهندسی،ایده آل این است که فضای اختصاص یافته برای موتور خانه یا اتاق های هواساز نسبت به ساختمان موقعیت مرکزی داشته باشندکه این موجب کاهش طول واندازه کانالها و لوله ها،ساده ترشدن طرح شفتها تمرکز ونتیجتا تسهیل کار سرویس و نگهداری تاسیسات خواهد شد.این امر همچنین موجب کاهش قدرت مورد نیاز برای موتور بادزنهاو پمپها شده وهزینه عملکرد سیستم را پایین می آورد.

اما به دلایل بسیار اغلب امکان دادن فضای مرکزی ساختمان موتورخانه تاسیسات یا اتاق هواساز و غیره وجود نداردواما دست کم باید سعی شود که تا حد امکان موتورخانه تاسیسات مکانیکی ؛تجهیزات الکتریکی وسیستم آب و فاضلاب ساختمان در جنب یکدیگر قرار گیرند.

محل موتورخانه تاسیسات معمولا در زیرزمین یا طبقات پایین تر ساختمان است.ارتفاع سقف این فضاها برحسب چگونگی کانال کشی،لوله کشی واندازه دستگاه ها وتجهیزات؛باید بین12تا20 فوت(4تا6 متر)باشد:

1-وسایل سیستم تهویه مطبوع وگرمایش شامل دیگ وتجهیزات جانبی مربوطه، چیلر و تجهیزات جانبی از قبیل پمپها وغیره:برخی از تجهیزات HVAC از نظر محل نصب بسیار انعطاف پذیرند؛به طوری که مثلا گاهی به لحاظ اقتصادی چیلر را روی پشت بام نصب میکنند.

گرچه به این ترتیب هزینه های مربوط به مستحکم کردن سازه پشت بام و کارهای الکتریکی افزایش می یابد ،اما این خرجها با صرفه جویی حاصله در لوله کشی و انرژی مصرفی وکاهش هزینه های مربوط به کار دستگاه در فشار پایین تر جبران می شود.حتی دیگ را هم می توان روی پشت بام نصب کرد.با این کار دیگر احتیاجی به تعبیه دودکش در ساختمان نیست.استفاده از سوخت گاز عملی تر وکم هزینه تر از گازوئیل است چرا که دیگر به منبع ذخیره گازوئیل وملزوماتی مثل سیستم پمپاژ سوخت و لوله کشیهای مربوطه نیازی نیست.

با استفاده از وسایل بازیابی  گرما همواره با دستگاه چیلر می توان سایز دیگ را به میزان قابل توجهی کاهش داده وفضای بزرگی را در موتورخانه صرفه جویی کرد.

2-نصب برج خنک کن اغلب مشکلاتی را به همراه دارد.در بیشتر موارد،خصوصا در ساختمانهای بزرگ،استفاده از برج خنک کن ضروری است.چنانچه طبق  طرح قرارباشد برج خنک کن روی سطح زمین مستقر شود باید حداقل 100فوت(30متر)با ساختمان فاصله داشته باشد به دو دلیل یکی دوری جستن از سروصدای برج خنک کن که موجب آزار ساکنین ساختمان می شود،ودیگری جلوگیری از ورود هوای مرطوب خروجی از برج خنک کن به داخل ساختمان از طریق درها وپنجره ها.

همین فاصله باید نسبت به پارکینگ نیز منظور شود چرا که رطوبت هوای خروجی از برج خنک کن به دلیل محتوای مواد شیمیایی آن ممکن است به رنگ اتومبیلها صدمه بزند.

وقتی قرار است برج خنک کن روی پشت بام نصب گردد باید حتما برای جلوگیری از انتقال ارتعاشات و سروصدای آن به ساختمان تمهیدات لازم اندیشیده شوند.بعضی از انواع برج خنک کن نسبت به برخی دیگر کم صداتر هستند که این پارامتر هنگام انتخاب برج باید لحاظ شود.

کف برج خنک کن ،خاصه در انواع بزرگ آن باید روی شاسی فولادی به بلندی 4تا5 فوت(حدود5/1متر)قرار گیرد تا کارهای لوله کشی وتعمییر ونگهداری به راحتی صورت پذیرند.

- فضای لازم برای اتاق هواساز وبادزن

در ساختمانهای چندطبقه اتاقهای هواساز وبادزن زیرزمینها وطبقه اول معمولا در طبقات پایینی ساختمان در نظر گرفته می شوند حالا یا در خود زیرزمین یا در طبقه دوم.چنانچه اتاقهای هواساز در طبقه دوم باشند،دسترسی به هوای تازه خارج وتخلیه هوای داخل وهمچنین نقل وانتقال تجهیرات راحت تر است.در ساختمانهایی که سطح زیربنای طبقات وسیع باشد اغلب از چند اتاق هواساز در هر طبقه استفاده می شود.

اما در بسیاری از ساختمانهای مرتفع یا اصطلاحا"برج"ممکن است یک اتاق هواساز برای10تا20 طبقه مورد استفاده قرار گیرد ؛یک اتاق هواساز برای طبقات پایینی ،یکی برای طبقات میانی ساختمان ویک اتاق هواساز هم روی پشت بام برای طبقات بالایی ساختمان.

مقررات جدید بناهای مرتفع ایجاب میکند که ساختمانها در سطح یا ارتفاع به چند بخش تقسیم شوند تا ایمنی ساکنین در صورت بروز آتش سوزی بهتر تامین گردد واین ممکن است روی تعداد و وسعت اتاقهای هواساز و محل آنها تاثیر بگذارد.ولی به هر حال محل اتاق هواساز باید در جایی باشد که از نظر کانال کشی حداکثر تسهیلات وحداقل هزینه را در بر داشته باشد.

-شفتهای داخلی(Interior Shafts)

شفتهای داخلی همان کانالهای قدیمی هستند که از درون آنهاکانالهای رفت وبرگشت هوا لوله کشی آب رفت(از)وبرگشت(به)چیلر،لوله کشی رفت وبرگشت سیستم گرمایش،سیم کشی های برق،وخلاصه تمامی شریانهای تاسیسات ساختمان عبور می کنند.

این مهم است که شفتها از راه پله وچاه آسانسور حداقل دوبرابر عرض خود فاصله داشته باشند تا بتوان در هر طبقه کار لوله کشی،کانال کشی وسیم کشی را در سقف یا کف به مقصد مورد نظر انجام داد.عموما اجرای شفتهایی با نسبت ظرافت(Aspect Ratio) از2:1 تا4:1 راحت تر از شفتهای گرد است.سایز ،تعداد ومحل شفتها در ساختمانهای مرتفع حائز اهمیت است.از دیدگاه مهندسی،مطلوب این است که کانال کشی بیشتر به طور قائم صورت گیردوحتی المقدورکانال کشی افقی کمتر باشد تا هزینهای مربوطه کاهش یابد؛

بالانس سیستم آسانتر صورت گیرد،برخورد با سیستم لوله کشی و ستونهای فلزی ساختمان وسیستم روشنایی وغیره کمتر شود وبالخره به مهندس معمار این امکان را بدهد که فاصله کف تا کف طبقات را کم کند.تعدادشفتها تابعی از فرم و وسعت ساختمان است.اما در ساختمانهای بزرگ از جنبه های مختلف ،عاقلانه تر این است که بجای یک شفت بزرگ،چندشفت کوچکتر منظور گردد.همچنین ممکن است مطلوب باشد که شفتهای کانالهای رفت وبرگشت مجزا باشند تا شمار تقاطع کانالها به حداقل رسیده وکار کانال کشی راحت تر صورت پذیرد.ایده آل این است که برای شفتها10تا15 درصد فضای اضافی جهت توسعه یا تغییرات آینده منظور گردد.

- نقل وانتقال دستگاهها وتجهیزات

در طراحی صحیح موتورخانه تاسیسات یا اتاقهای هواساز وبادزن باید مسئله نقل وانتقال دستگاه های بزرگ وسنگین به داخل اتاق وبالعکس کاملا مورد توجه قرار گیرد.چه در غیر این صورت هزینه نقل وانتقالات وتعمییرات سیستم زیاد خواهد بود.

خواص و مزایای لوله U-PVC (پلیکا)

مقاومت در برابر خوردگی:

مقاومت شیمیایی بالا:

PVC در برابر بسیاری از الکل ها، روغن ها و مواد نفتی غیرآروماتیک مقاوم است. این ماده همچنین در برابر اکثر خورنده ها نظیر اسیدهای غیرآلی، بازها و نمک ها مقاوم است. برای کارهای معمول آبرسانی، لوله های U-PVCکاملاً در برابر مواد شیمیایی موجود در خاک و آب مقاوم هستند. مسئله ی مقاومت شیمیایی تنها هنگامی مطرح می شود که محیط های غیرعادی وجود داشته باشد و یا از لوله برای انتقال مواد شیمیایی استفاده شود.

مدول الاستیسیته ی بالا و انعطاف پذیری:

استحکام کششی بلند مدت:

لوله های U-PVC (پلیکا) به گونه ای فرمول بندی می شوند تا استحکام کششی بلند مدت بالایی داشته باشند. حداقل استحکام مورد نیاز (MRS) (که در طراحی لوله های تحت فشار به کار می رود)، برای لوله های U-PVC در حدود دو برابر بیشتر از مقادیر متناظر دیگر لوله های پلاستیکی نظیر پلی اتیلن است. به همین دلیل هم ضخامت لوله های U-PVC نسبت به سایر لوله های پلاستیکی کمتر بوده و در نهایت وزن کمتری نیز دارد، که این مسئله مزیت مهمی محسوب می شود.

نسبت استحکام به وزن بالا، وزن سبک:

اتصالات آب بند:

مقاومت در برابر سایش/خراش:

علاوه بر مزایای ممتاز ذکر شده برای لوله های U-PVC (پلیکا),قیمت این لوله ها بسیار مناسب و قابل رقابت با سایر لوله های پلیمری، فلزی، چدنی و ... می باشند. به طوری که امروزه لوله های U-PVC در دنیا یکی از گزینه های اصلی در شبکه های آب و فاضلاب می باشند

شرح لوله كشي ساختمان :

لوله ي آب مصرفي پس از كنتور به شير قطعو وصل و شير يك طرفه در ورودي ساختمان متصل مي گردد.از آن پس با توجه به شبكه ي لوله كشي وتجهيزات آبرساني مورد استفاده در ساختمان ها ، بسته به اين كه تك واحدي يا مجموعه اي از چند واحد مسكوني ، تجاري و اداري باشد، ادامه ي مسير لوله كشي مي تواند بسيار متنوع باشد . آب معمولا از پايين ترين قسمت شبكه ي لوله كشي با يك انشعاب اصلي نخست به شير تخليه و سپس وارد لوله ي تقسيم كننده مي گردد. آن گاه از اين لوله انشعاب هاي مناسب براي تهيه آب گرم مصرفي و لوله هاي تغذيه آب سرد طبقات و زيرزمين جدا مي گردد. در صورت استفاده از دستگاه سختي گير در سيستم حرارت مركزي و تهويه ي مطبوع ، انشعاب ديگري نيز براي آن در نظر گرفته مي شود. بهتر است يك شير فلكه ي سرشيلنگي نيز براي برداشت آب موتور خانه نصب گردد.لوله ي آب گرم خروجي از منبع آب گرم همراه لوله وارد سرويس ها شده ، وسايل بهداشتي را تغذيه مي كنند.

در ساختمان هاي بزرگ تر و چند واحدي ، معمولا يك يا چند مسير براي بالا رفتن لوله هاي آب در نظر گرفته مي شود. هر كدام از لوله هاي بالا رونده در ابتداي مسير بايستي داراي شير فلكه ي قطع و وصل دستي باشد .

لوله انشعاب در طبقات نيز بايستي مجهز به شيرفلكه قطع و وصل براي كليه لوله هاي سردو گرم مصرفي باشد. سپس توزيع آب سردو گرم مصزفي در طبقات و واحدهاي جداگانه مشابه سرويس هاي ساختمان قبلي انجام مي گيرد. در صورتي كه استفاده از سقف كاذب امكان پذير باشد بهتر است لوله كشي در هر واحد در داخل سقف كاذب همان طبقه انجام گيرد.

علاوه بر لوله هاي سردو گرم لوله سومي وجود دارد كه لوله (( برگشت آب گرم)) با لوله ي ((گردش آب گرم )) ناميده مي شود . ابن لوله معمولا از آخرين مصرف كننده گرفته مي شود ودر محل ورود آب سرد به منبع آب گرم وصل مي شود.كار آن گردش دادن دائمي آب بين مصرف كننده ها و منبع آب گرم است؛ خواه شير مصرف كننده باز خواه بسته باشد.وجود اين لوله باعث مي شود كه با باز كردن شير آب گرم با فاصله ي زماني كمتري به آب گرم دسترسي پيدا شودو از هدر رفتن آب جلوگيري به عمل آيد.

(تاسیسات فنی برتر::::

اجرا کننده و ارائه دهنده مشاوره در تمام امور تاسیسات ساختمانی)

سوخت تمیز و ارزان : اگر هزینه و دسترسی به سوخت برای شما اهمیت دارد ، هنگام خرید به نوع سوخت آبگرمکن توجه کنید . به طور متداول ، آبگرمکن ها در انواع گازی ، نفتی و برقی عرضه می شود . گاز در مقایسه با سایر سوخت ها ، سوختی تمیز و ارزان می باشد که در کشور ما در اکثر نقاط در دسترس می باشد

ایمنی : اگر ایمنی خانواده تان برایتان اهمیت دارد و می خواهید با خیالی آسوده از آب گرم استفاده کنید ، آبگرمکنی انتخاب کنید که علاوه بر سیستم های ایمنی استاندارد ، به شیر اطمینان و کلید حرارتی نیز مجهز باشد . دقت و سخت گیری در انتخاب لوازم خانگی ، ایمنی خانه و خانواده شما را تضمین می کند .

آب گرم فوری : اگر می خواهید به محض باز کردن شیر آب ، آب گرم داشته باشید ، آبگرمکنی انتخاب کنید که آب را فوری و در هنگام استفاده گرم کند. به این ترتیب ، هیچ وقت معطل گرم شدن آب نمی شوید

کم فشار : فشار آب در مناطق مختلف متفاوت است . اگر در منطقه ای زندگی می کنید که فشار آب در آنجا پایین تر از حد معمول است ، آبگرمکنی انتخاب کنید که با فشار کم آب نیز کار کند . اگر چه برای راه اندازی آبگرمکن های کم فشار نیز حدقل فشار آب ضروری می باشد چرا که در غیر اینصورت آبگرمکن روشن نخواهد شد . در صورت امکان می توانید آبگرمکن مخزنی ایستاده استفاده کنید .

اندازه مناسب : اگر می خواهید از فضای خانه بهتر استفاده کنید ، آبگرمکنی انتخاب کنید که با فضای خانه متناسب باشد . نصب یک آبگرمکن بسیار بزرگ در آشپزخانه کوچک مناسب نیست . علاوه بر آن آبگرمکنی انتخاب کنید که با اشغال فضای کمتر ، آب گرم مورد نیاز شما را تامین کند .

پایگاه علوم و تحقیقات صنعتی ایران

سیستم گرمایش كفی در جهان جدید نمی باشد و بصورت بسیار ابتدایی و ساده مورد استفاده قرار می گرفته است .در واقع برای اولین بار گرمایش كفی در حدود 60 سال بعد از میلاد یعنی روم باستان مورد استفاده قرار گرفته است.

رومیان با سوزاندن چوب و ایجاد گازهای متشعل و عبور دادن این گازها از كانالهای هوایی موجود در كف ساختمان اقدام به گرم كردن كف منازل خود می كردند . این روش مدتهای مدیدی مورد استفاده قرار گرفته است.

 هم اكنون نیز همین سیستم گرمایشی مورد استفاده قرار می گیرد با این تفاوت كه نحوه عمل مقداری تغییر كرده است و بجای گاز داغ از آب گرم و بجای كانالها از لوله های مخصوص استفاده می كنند.

امروزه با پیشرفت تكنولوژی هزینه نصب سیستم گرمایش كفی كاهش یافته است و با استفاده از لوله های PEX دیگر مشكلات مربوط به لوله های مسی وفلزی و پلی بوتیلن را نخواهیم داشت .

لوله های پلی بوتیلن (PB) مدتها در این روش مورد استفاده قرار می گرفت اما بدلیل وجود مشكلاتی مانند نشتی آب، كم كم جای خود را به لوله های جدید تر دادند .

امروزه لوله های پلیمری جدیدی بنام تجاری PEX كه از جنس پلی اتیلن مشبك شده می باشند مورد استفاده قرار می گیرند. كه مانند لوله های PB نصب آنها بسیار آسان خواهد بود اما بخاطر ساختار مشبك آن خواص بهتری از خود نشان می دهند و مشكلات لوله های پلی بوتلین را ندارند .

لوله های PEX برای اولین بار در سال 1971 توسط شركت ویرسبوی سوئد تولید و به جهانیان عرضه شد . این لوله ها بعد از مدت كوتاهی توانستند جایگزین لوله های قبلی شوند. هم اكنون شركت ویرسبو سوئد بزرگترین طراح و مجری سیستم گرمایش كفی در تمام جهان می باشد .
از سال 1990 تولید تولید این لوله در آمریكا آغاز شد و هم اكنون بیش از 50% از تمام سیستمهای گرمایش كفی بكار رفته در این كشور از لوله های PEX ویرسبو استفاده می كنند .